به گزارش خبرنگار ایبنا، سال ۱۴۰۴ از سوی رهبر انقلاب به نام «سرمایه‌گذاری برای تولید» نام‌گذاری شده است؛ شعاری که نه فقط یک راهبرد اقتصادی، بلکه برنامه‌ای برای عبور از بحران‌های اقتصادی فعلی کشور و گامی مهم برای آینده‌ای پایدارتر تلقی می‌شود.

سرمایه‌گذاری، پیشران تولید

بسیاری از صاحب نظران تاکید دارند که که سرمایه‌گذاری، پیشران تولید ملی است و باید به عنوان محور اصلی سیاست‌گذاری‌های اقتصادی دولت قرار گیرد. مصطفی پوردهقان؛ عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایبنا معتقد است: جذب سرمایه داخلی و خارجی باید اولویت دولت باشد. وی بر لزوم ایجاد تعاملات گسترده بین‌المللی و افزایش امنیت سرمایه‌گذاری در کشور برای جذب سرمایه‌های خارجی تأکید دارد.

از سوی دیگر، او می‌گوید: حجم بالای نقدینگی در کشور به‌جای آن‌که به تولید هدایت شود، در بازار‌های غیرمولد مانند ارز و طلا جریان دارد. به اعتقاد او، دولت باید جذابیت‌هایی را برای سرمایه‌گذاری در بخش تولید ایجاد کند و تجربه‌های تلخی، چون بورس را با تضمین سود سرمایه‌گذاران تکرار نکند.

حذف قوانین مزاحم از مسیر تولید

در اقتصاد پرشتاب امروز، تولید همچون رگی حیاتی برای پویایی و رونق ملی است، اما همین رگ که باید جریان‌ساز باشد، زیر بار انبوهی از قوانین و آیین‌نامه‌های دست‌وپاگیر خُرد می‌شود. وقتی تصویب یک قانون در مجلس به صد‌ها بخشنامه و دستورالعمل منتهی می‌شود، کارآفرینان و صنعتگران نه‌تنها فرصت نمی‌یابند به بازار‌های جهانی فکر کنند، بلکه هربار برای یک مجوز ساده راهی پیچ‌در‌پیچ بروکراسی اداری می‌شوند.

ولی داداشی؛ نماینده مردم آستارا در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایبنا مطرح می‌کند: وجود قوانین و آیین‌نامه‌های مزاحم است که مسیر تولید را کند کرده و گاه کاملاً مسدود می‌کنند. به گفته او، حتی قوانینی که در مجلس به تصویب می‌رسند، هنگام اجرا با آیین‌نامه‌هایی همراه می‌شوند که مانع اجرای صحیح آنها شده و اثربخشی‌شان را کاهش می‌دهند.

داداشی تاکید می‌کند: تسهیل فضای کسب‌وکار نیازمند پالایش و بازنگری در قوانین و حذف مقررات زاید است.

هدایت نقدینگی به سمت تولید

صاحب نظران اتفاق نظر دارند که یکی از مهم‌ترین اقدامات در مسیر تحقق شعار سال، هدایت نقدینگی‌های سرگردان به سمت تولید است. غلامرضا شریعتی؛ نماینده مردم بهشهر در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایبنا در همین زمینه به قانون تسهیل صدور مجوز‌های کسب‌وکار اشاره می‌کند و آن را گامی مؤثر در جهت تسریع فرآیند‌های تولیدی و جذب سرمایه‌های مردمی می‌داند.

او همچنین تأکید دارد: دولت باید علاوه بر اجرای دقیق قوانین، بستر اعتماد عمومی را برای ورود سرمایه‌های خرد و کلان به بخش تولید فراهم کند. اجرای کامل قوانین موجود و تخصیص بهینه منابع از محل تبصره‌های بودجه‌ای از جمله پیشنهادات او برای تحقق عملی شعار سال است.

اعتمادسازی برای سرمایه‌گذاران

یکی از موانع مهمی که سرمایه‌گذاری در تولید را با چالش مواجه کرده، نبود اطمینان کافی نسبت به بازدهی سرمایه در این بخش است. این موضوع به سودآوری پروژه‌های تولیدی، همچون یک دیوار، سد راه سرمایه‌گذاران و مانع از شکوفایی ظرفیت‌های اقتصادی کشور شده است.

علیرضا نثاری؛ نماینده مردم نهاوند در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایبنا با اشاره به تلاطم‌های ناشی از سیاست‌های خارجی و ضعف در مدیریت داخلی می‌گوید: نقدینگی گسترده‌ای در سطح جامعه وجود دارد که اگر با سیاست‌گذاری درست و تضمین سوددهی به سمت تولید هدایت شود، کشور می‌تواند از رکود خارج شود.

او تأکید می‌کند: دولت نمی‌تواند از مردم بخواهد در تولید سرمایه‌گذاری کنند، اما سود آنان را تضمین نکند و این بی‌اعتمادی، ریشه اصلی فرار سرمایه‌ها به بازار‌های غیرمولد است.

ضرورت هماهنگی سه قوه

برای تحقق شعار سال، همه بخش ها باید هم‌گام با دیگری حرکت کند؛ از تصویب قوانین در قوه مقننه تا اجرای سیاست‌ها در قوه مجریه و تضمین عدالت در قوه قضاییه. تنها وقتی سه قوه دست در دست هم دهند، می‌توان با سرعت و دقت، مسیر رشد تولید و رفاه عمومی را هموار ساخت.

علی آذری؛ نماینده مردم قوچان در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایبنا تحقق شعار سال را نیازمند هم‌افزایی و هماهنگی کامل سه قوه می‌داند. او می‌گوید: نباید سرمایه‌گذاری برای تولید صرفاً به نصب بنر‌ها و تبلیغات ختم شود، بلکه هر قوه باید نقش خود را به درستی ایفا کند. به گفته او، قوه مقننه باید قوانین مزاحم را اصلاح کند، دولت باید بستر هدایت نقدینگی را فراهم آورد و قوه قضائیه نیز باید از تولیدکنندگان در برابر موانع قضایی حمایت کند.

آذری با اشاره به مشکلاتی همچون احتکار طلا و سکه توسط افراد خاص و تخصیص وام‌های تولیدی به بازار‌های غیرمولد، بر ضرورت اصلاح سیاست‌های مالیاتی تاکید می‌کند و اجرای قانون مالیات بر عایدی سرمایه را ابزاری موثر برای مهار سوداگری و هدایت سرمایه‌ها به سمت تولید می‌داند.

دلالی یا تولید؟ انتخابی حیاتی

وقتی دلالی پرسودتر از تولید باشد، سرمایه‌ها از کارخانه‌ها به بازار‌های سفته‌بازی هجوم می‌آورند و موتور رشد اقتصادی خاموش می‌ماند. برای به حرکت درآوردن چرخه اشتغال، ثبات قیمت‌ها و ارتقای استاندارد زندگی، ضروری است که سود سرمایه‌گذاری در تولید از سود سوداگری در بازار‌های غیرمولد پیشی بگیرد.

محمد بیات؛ نماینده مردم خمین در گفت‌و‌گو با ایبنا تاکید دارد: باید سود سرمایه‌گذاری در تولید از سود دلالی بیشتر باشد. او یکی از دلایل عدم موفقیت در جذب سرمایه به بخش مولد را بالا بودن بازدهی دلالی نسبت به تولید می‌داند. به اعتقاد او، اگر این معادله به نفع تولید تغییر نکند، تحقق شعار سال تنها در حد حرف باقی خواهد ماند.

به گزارش ایبنا، شعار سال ۱۴۰۴ یک دستور کار اقتصادی مشخص دارد؛ «سرمایه‌گذاری برای تولید» نیازمند اصلاح قوانین، ایجاد اعتماد، کاهش ریسک و افزایش سودآوری در بخش مولد است. هماهنگی نهاد‌های حاکمیتی، جذب سرمایه داخلی و خارجی، حذف موانع و تسهیل فرآیند‌های اجرایی، همه در تحقق این هدف نقش دارند. اگر این موارد به‌درستی اجرا شوند، سال ۱۴۰۴ می‌تواند آغاز تحولی جدی در اقتصاد ایران باشد.